زدست زمانه ببایدگریست زبرنوبدستان کسی زنده نیست
دریغا کجایند شیرا ن نر تفنگهای برنو و اسب کهر
کجایند زنهای می نا بسر نشینند و زایند شیران نر
مرا دودمانم ز یک گوهر است نژادم زخورشید بالاتر ا ست
گرایران زمین بختیاری نداشت گمانم ره بخت یاری نداشت