متل های بختیاری
متل دونم متیزه.....
يه خروسي داشت خاك پيته ييكرد كه يه سكه ده شاهي نِه جُست. يهو ز خوشالي
قارني كه:
-- قوقولي قوقو يه ده شاهي جُسُتم
خان دستو رداد ده شاهي نِه زِ خروس بِگِرِن. خروس دو وارتِه قارني :
-- قوقولي قوقو خان محتاج پيل مُنِه..
خان دستو رداد ده شاهي نِه به خروس پس بِدِن. . خروس دو وارتِه قارني:
-- قوقولي قوقو خان زِ مُ اِترسِه.
خان دستو رداد ئي دَو خروسِ نُه دسگير كنن. خروس زونو قارني :
-- قوقولي قوقو خان خروس دُزِه..
خان دستو رداد ئي دفه سر خروسِ نِه بِوُرِن تا دي پررويي نكنه. خروس هم قارني :
-- اي داد اي بيداد خان قاتله.
اما تا مال و آبادي بيان باخَوَروابون كارد تِشني خروسِ نِه بريد. خروس زيركارد هم ول
كن خاننبيد و دادزِيد :
-- واي چه كارد تيزي خينُم حَرُمِت
خان دستو رداد يه پلويي با خروس درست كنن. خروس لابلا پلو هم ول كن نبيد و قارني :
-- واي چه حمومِ گرمي
خان يه تيكه گَهپي زِ گوشت خروس وُند وا دُهون. خروس كه مابين گِلي خان گيركِردِه بيد قارني:
-- چه ليلِه مُستِراوِ تنگي
به هربدبختي كه بيد زحلق وَست مِنِ اِشكَم. خروس اُچُ هم قارني :
-- واي چه سَلارخونِه ء بدبویی.. په بو کشتم..
خان دستو رداد اَفتَوِه نِه پر كنن كه بره كِنارَو. هميطو كه گل به ري همه تون زورزِيد
و يه تيكه زِ هيكلِس جدا وابيد اُچُ هم حتي خروس دَس وِردار نبيد و زِ ته جيَر قارني :
__آخي.... مردم .. غينِ خان دِهرِست و مُ آزاد آبيم...